In deze reeks doen we een toertje door Europa en stoppen we elke week bij een ander land dat we nu of vroeger op het songfestival mogen of mochten begroeten. San Marino is na Monaco de tweede ministaat waar we halt houden. Het is de oudste republiek ter wereld en ook het land met de oudste grondwet van Europa! San Marino heeft geen staatsschuld, een laag werkloosheidscijfer en een stabiele economie. Op dat vlak een voorbeeld dus… Maar…
In het begin
San Marino maakte in 2008 als vijftigste land ooit zijn debuut op het Eurovisiesongfestival in Belgrado. Met slechts vijf punten werd rockgroep Miodio laatst in de eerste halve finale met het nummer “Complice” (“Medeplichtige”). Daarna zouden de Sanmarinezen twee jaren niet meer deelnemen, maar de nationale omroep benadrukte wel dat dat om financiële redenen was en niet omwille van dat eerste zwakke resultaat.Grootste successen
Op 6 deelnames bereikte San Marino slechts eenmaal de finale van een songfestival. Na twee pogingen met povere resultaten werd in 2012 Ralph Siegel naar San Marino gehaald. Hij had op dat ogenblik al 19 van zijn nummers op het songfestival zien verschijnen. Zijn mooiste resultaat was in 1982 de overwinning van Nicole met “Ein bißchen Frieden”. Ondanks de vele successen voor Duitsland waren zijn nummers in 2012 niet welkom meer bij de Duitse omroep. Ook andere Europese landen waar hij in het verleden nummers had voor geleverd (Montenegro, Zwitserland, Luxemburg) zaten niet meer op hem te wachten. Een samenwerking met de Sanmarineze TV kwam hem goed uit. Zangeres van dienst werd Valentina Monetta, een echte Sanmarinese! Geboren in 1975 had ze al in verschillende groepjes gezeten en ze had zelfs in 2001 meegedaan aan de Italiaanse versie van het programma “Popstars”. In 2008 stuurde ze al een nummer in bij de Sanmarinese omroep, maar dat werd toen niet geselecteerd. Nu schreef Ralph Siegel voor haar het niemendalletje “Facebook Uh Oh Oh”, dat onmiddellijk veranderd moest worden omdat de EBU reclame voor Facebook (of iets dergelijks) verbiedt. Omdat “The Social Network Song” het beste resultaat (een 14de plaats – joehoe!) was van de drie deelnames van San Marino tot dan toe, mochten zowel Ralph als Valentina opnieuw samenwerken voor 2013. Ralph Siegel schreef toen “Crisalide” en ondanks op voorhand getipt voor een hoge plaats, zou het nummer net niet doorgaan en blijven steken op een 11de plaats in de halve finale. Reden genoeg om Valentina en Ralph voor een derde keer te laten samenwerken. In 2014 bereikte San Marino met het nummer “Maybe” (“Misschien”) eindelijk de finale van een songfestival. Het nummer eindigde 10de in de eerste halve finale, net één puntje meer dan de Portugese kandidate die dus niet doorging. Ondanks de grote vreugde in het Sanmarinese kamp en de mooie voorlaatste startplaats in de grote finale zou San Marino met slechts 14 punten 24ste worden op 26 deelnemers, San Marino’s grootste succes tot nu.Grootste flops
Succes en San Marino gaan voorlopig nog niet samen. Ralph Siegel kreeg zijn tanende ster niet weer in brand, ook niet toen hij in 2015 Valentina Monetta inruilde voor een jong duo: Michele Perniola en Anita Simoncini. Allebei hadden ze deelgenomen aan het Junior Songfestival, in 2013 en 2014 respectievelijk. Maar allebei de keren had San Marino een zwak resultaat behaald en dat was op het groot songfestival ook het geval. “Chain of lights” (“Ketting van lichtjes”) kreeg enkel van Italië en Montenegro punten en eindigde voorlaatste in de tweede halve finale.
Organisatie
Aangezien San Marino nog nooit goed scoorde, heeft het ook het songfestival nog niet moeten organiseren. Ook een voorronde werd er nog nooit georganiseerd, want alle nummers en artiesten zijn intern gekozen door de omroep. Vraag is ook waar het kleine landje een groot festival als het Eurovisiesongfestival zou organiseren. San Marino is maar 61 km² groot en er wonen maar iets meer dan 32.000 mensen. Wetende dat de laatste jaren zo’n 15.000 toeschouwers het songfestival live bijwonen, kan je je de vraag stellen waar zo’n klein land al die mensen gaat onderbrengen. Toekomst
San Marino maakte midden januari 2016 zijn kandidaat voor Stockholm bekend en na vier opeenvolgende jaren Ralph Siegel werd nu gekozen voor de Turkse Serhat. Serhat is 51 en afkomstig uit Istanbul. Al in de jaren ’90 werd hij een bekende presentator op de Turkse TV. In 2004 nam hij een duet op met Viktor Lazlo, die het songfestival in 1987 in Brussel presenteerde. In 2014 scoorde hij een dancehit in verschillende Europese landen met het nummer “Je m’adore” (“Ik ben zot van mezelf”). Of ook Europa zot zal zijn van Serhat (en bij uitbreiding San Marino) weten in mei!