Onze zomerse reeks brengt ons langs alle letters van het
alfabet. Na 26 “afleveringen” zouden we dan (bijna) alles moeten weten wat
belangrijk is over het Eurovisiesongfestival. Vandaag zijn we al aanbeland bij
de letter “I”… We kunnen de I niet passeren zonder het over Ierland te hebben…
alfabet. Na 26 “afleveringen” zouden we dan (bijna) alles moeten weten wat
belangrijk is over het Eurovisiesongfestival. Vandaag zijn we al aanbeland bij
de letter “I”… We kunnen de I niet passeren zonder het over Ierland te hebben…
Ierland kwam bij de songfestivalfamilie in 1965 en won
sindsdien al 7 maal. Dat is het absolute record! Dat maakt Ierland het meest
succesvolle land op het Eurovisiesongfestival. Naast die overwinningen behaalde
het land al 4 keer de 2de plaats en al eenmaal de 3de
plaats. Met 31 van de 49 inzendingen geraakten de Ieren in de top 10. Enkel de
laatste jaren is hun ster tanende.
sindsdien al 7 maal. Dat is het absolute record! Dat maakt Ierland het meest
succesvolle land op het Eurovisiesongfestival. Naast die overwinningen behaalde
het land al 4 keer de 2de plaats en al eenmaal de 3de
plaats. Met 31 van de 49 inzendingen geraakten de Ieren in de top 10. Enkel de
laatste jaren is hun ster tanende.
Het eerste Ierse succes kwam er al bij de derde deelname. In
1967 behaalde Sean Dumphy met “If I could choose” de 2de plaats. Hij
moest in Wenen enkel Sandie Shaw laten voorgaan. Drie jaar later was het dan
eindelijk zo ver: Dana bezorgde Ierland zijn eerste overwinning met “All kinds
of everything”. Hoewel er slechts twaalf landen deelnamen door de onvrede over
de vier winnaars het jaar voordien, waren haar concurrenten niet de minsten:
Mary Hopkin voor het Verenigd Koninkrijk en Julio Iglesias voor Spanje… Dana
had een jaar eerder al meegedaan aan de Ierse preselectie en hoewel ze slechts
2de was geworden met “Look around”, had ze zo’n indruk nagelaten dat
de Ierse TV erop had aangedrongen dat ze in 1970 opnieuw meedeed. Op de
juryleden van de elf andere landen moet ze ook een indruk hebben nagelaten. 9
van de 10 Belgische juryleden bijvoorbeeld kozen voor “All kinds of everything”;
het werd een dikke hit in heel Europa.
1967 behaalde Sean Dumphy met “If I could choose” de 2de plaats. Hij
moest in Wenen enkel Sandie Shaw laten voorgaan. Drie jaar later was het dan
eindelijk zo ver: Dana bezorgde Ierland zijn eerste overwinning met “All kinds
of everything”. Hoewel er slechts twaalf landen deelnamen door de onvrede over
de vier winnaars het jaar voordien, waren haar concurrenten niet de minsten:
Mary Hopkin voor het Verenigd Koninkrijk en Julio Iglesias voor Spanje… Dana
had een jaar eerder al meegedaan aan de Ierse preselectie en hoewel ze slechts
2de was geworden met “Look around”, had ze zo’n indruk nagelaten dat
de Ierse TV erop had aangedrongen dat ze in 1970 opnieuw meedeed. Op de
juryleden van de elf andere landen moet ze ook een indruk hebben nagelaten. 9
van de 10 Belgische juryleden bijvoorbeeld kozen voor “All kinds of everything”;
het werd een dikke hit in heel Europa.
Het Ierse broederduo The Swarbriggs waren in 1975 al eens voor Ierland naar het
songfestival gegaan met “That’s what friends are for”. Hoewel de 9de
plaats zeker een mooie score was, zouden ze het twee jaar later veel beter
doen. Voor “It’s nice to be in love again” hadden ze twee extra vocalisten
meegenomen: Nicola Kerr en Alma Carroll. Ze behaalden 119 punten, twee minder
dan “Rock bottom” van Lynsey de Paul en Mike Moran die voor het Verenigd
Koninkrijk meededen en zeventien minder dan de winnaar: “L’oiseau et l’enfant”
van Marie Myriam. Het zou de enige 3de plaats van Ierland zijn (tot
nu toe)!
songfestival gegaan met “That’s what friends are for”. Hoewel de 9de
plaats zeker een mooie score was, zouden ze het twee jaar later veel beter
doen. Voor “It’s nice to be in love again” hadden ze twee extra vocalisten
meegenomen: Nicola Kerr en Alma Carroll. Ze behaalden 119 punten, twee minder
dan “Rock bottom” van Lynsey de Paul en Mike Moran die voor het Verenigd
Koninkrijk meededen en zeventien minder dan de winnaar: “L’oiseau et l’enfant”
van Marie Myriam. Het zou de enige 3de plaats van Ierland zijn (tot
nu toe)!
De volgende die voor succes zou zorgen was Johnny Logan. In
1980 nog een nobele onbekende die het nummer “What’s another year” song,
geschreven door Shay Healy. Het werd de tweede Ierse overwinning en een enorm
commercieel succes. In 1984 pende Johnny “Terminal 3” voor Linda Martin. Dat
werd 2de na “Diggi-loo diggi-ley” van de Zweedse Herrey’s. In 1987
keerde Johnny Logan terug naar het songfestival, zowel als auteur als
uitvoerder. “Hold me now” werd een nog dikkere hit en zorgde ervoor dat Johnny
mag zeggen dat hij tweemaal het songfestival won. Een unicum. En dat was niet
genoeg, want in 1992 pende hij ook nog eens de tweede inzending van Linda
Martin: “Why me”. Die ballade liet de concurrentie achter zich en zorgde voor
Ierland’s vierde gouden medaille. Tussen al deze successen had Ierland in 1990 ook
nog een 2de plaats behaald met “Somewhere in Europe” van Liam
Reilly. En dat was nog maar het begin!
1980 nog een nobele onbekende die het nummer “What’s another year” song,
geschreven door Shay Healy. Het werd de tweede Ierse overwinning en een enorm
commercieel succes. In 1984 pende Johnny “Terminal 3” voor Linda Martin. Dat
werd 2de na “Diggi-loo diggi-ley” van de Zweedse Herrey’s. In 1987
keerde Johnny Logan terug naar het songfestival, zowel als auteur als
uitvoerder. “Hold me now” werd een nog dikkere hit en zorgde ervoor dat Johnny
mag zeggen dat hij tweemaal het songfestival won. Een unicum. En dat was niet
genoeg, want in 1992 pende hij ook nog eens de tweede inzending van Linda
Martin: “Why me”. Die ballade liet de concurrentie achter zich en zorgde voor
Ierland’s vierde gouden medaille. Tussen al deze successen had Ierland in 1990 ook
nog een 2de plaats behaald met “Somewhere in Europe” van Liam
Reilly. En dat was nog maar het begin!
Met Linda Martin begonnen voor Ierland de gouden jaren. Op
vijf jaar tijd zouden de Ieren vier keer de overwinning binnenhalen. Niamh
Kavanagh zou in haar thuismatch met “In your eyes” de Britse Sonia in het stof
doen bijten en een jaar later zou het duo Paul Harrington en Charlie McGettigan
heel onverwacht met een monsterscore van 226 punten voor “Rock ‘n’ roll kids” alle
concurrentie ver achter zich laten. Hoewel in 1995 Noorwegen met de overwinning
ging lopen, was de vrouwelijke helft van het Noorse duo Secret Garden een
Ierse. De laatste Ierse overwinning ging naar de klassiek geschoolde Eimear
Quinn. In zijn laatste thuismatch in 1997 voegde Ierland er nog een laatste succes
aan toe wanneer “Mysterious woman” van Marc Roberts een 2de plaats
behaalde, weliswaar op een hele ruime afstand van winnaar Katrina & The
Waves.
vijf jaar tijd zouden de Ieren vier keer de overwinning binnenhalen. Niamh
Kavanagh zou in haar thuismatch met “In your eyes” de Britse Sonia in het stof
doen bijten en een jaar later zou het duo Paul Harrington en Charlie McGettigan
heel onverwacht met een monsterscore van 226 punten voor “Rock ‘n’ roll kids” alle
concurrentie ver achter zich laten. Hoewel in 1995 Noorwegen met de overwinning
ging lopen, was de vrouwelijke helft van het Noorse duo Secret Garden een
Ierse. De laatste Ierse overwinning ging naar de klassiek geschoolde Eimear
Quinn. In zijn laatste thuismatch in 1997 voegde Ierland er nog een laatste succes
aan toe wanneer “Mysterious woman” van Marc Roberts een 2de plaats
behaalde, weliswaar op een hele ruime afstand van winnaar Katrina & The
Waves.
Door het succes van Ierland is de Ierse hoofdstad Dublin de
door het songfestival meest bezochte stad. Enkel in 1993 had de Ierse TV
gekozen voor het plaatsje Millstreet. Met slechts 1500 inwoners de kleinste
plaats waar het songfestival ooit is neergestreken. (Voor de volledigheid
moeten we er wel bij vertellen dat het Verenigd Koninkrijk het songfestival al
meer over de vloer heeft gehad, maar steeds in verschillende steden. Hoewel dat
land maar vijfmaal won, sprongen ze driemaal in als gastland.)
door het songfestival meest bezochte stad. Enkel in 1993 had de Ierse TV
gekozen voor het plaatsje Millstreet. Met slechts 1500 inwoners de kleinste
plaats waar het songfestival ooit is neergestreken. (Voor de volledigheid
moeten we er wel bij vertellen dat het Verenigd Koninkrijk het songfestival al
meer over de vloer heeft gehad, maar steeds in verschillende steden. Hoewel dat
land maar vijfmaal won, sprongen ze driemaal in als gastland.)
Het succes van Ierland lag natuurlijk in de taal waarmee het
land zijn nummers presenteerde. Op één uitzondering na, werden alle liedjes van
het groene eiland in het Engels gebracht. Enkel in 1972 probeerde Ierland het
in het Iers, maar dat werd Ierland’s slechtste resultaat tot 1989, dus dat was
niet voor herhaling vatbaar. We zeggen ‘lag’ want sinds de vrije taalkeuze werd
ingevoerd in 1999, scoort Ierland (net zoals het Verenigd Koninkrijk) een pak
minder goed. De laatste tien jaren, wist Ierland zich vijfmaal niet te
kwalificeren en twee van de keren dat ze zich wel kwalificeerden voor het
songfestival, werden ze laatst. Het laatste grote succes was “Lipstick” van de
identieke tweeling Jedward. Het bewijs dat wat je vandaag nodig hebt op een
songfestival een hedendaags catchy nummer is dat jong en oud weet aan te
spreken.
land zijn nummers presenteerde. Op één uitzondering na, werden alle liedjes van
het groene eiland in het Engels gebracht. Enkel in 1972 probeerde Ierland het
in het Iers, maar dat werd Ierland’s slechtste resultaat tot 1989, dus dat was
niet voor herhaling vatbaar. We zeggen ‘lag’ want sinds de vrije taalkeuze werd
ingevoerd in 1999, scoort Ierland (net zoals het Verenigd Koninkrijk) een pak
minder goed. De laatste tien jaren, wist Ierland zich vijfmaal niet te
kwalificeren en twee van de keren dat ze zich wel kwalificeerden voor het
songfestival, werden ze laatst. Het laatste grote succes was “Lipstick” van de
identieke tweeling Jedward. Het bewijs dat wat je vandaag nodig hebt op een
songfestival een hedendaags catchy nummer is dat jong en oud weet aan te
spreken.